Analyseer je vermoedens
Het vermoeden dat een kind in je omgeving mishandeld wordt komt niet zomaar uit de lucht vallen. Bedenk voor jezelf goed waarom je dit vermoeden hebt. Je zult je verhaal waarschijnlijk nog een aantal keer moeten doen aan verschillende instanties, dus het is verstandig om voor jezelf op een rijtje te zetten waar je vermoeden vandaan komt en of je hier bepaalde bewijzen voor hebt. Nederlands Jeugd instituut: 'Mishandelde kinderen zenden vaak, zonder het zelf te weten, signalen uit. Het gaat daarbij om lichamelijke signalen en om gedrag van het kind. Ook aan het gedrag van de ouders is soms te merken dat er iets scheef zit. Hiervoor zijn een aantal signaallijsten opgesteld die je kunnen helpen om een beter inzicht te krijgen.
Trek aan de bel
Wacht niet af tot je 'echte' bewijzen vindt: dan kan het al te laat zijn. Trek daarom tijdig aan de bel. Het Nederlands Jeugd instituut adviseert je, wanneer je je zorgen maakt over een kind, contact op te nemen met het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Hier kun je je vermoedens met een deskundige bespreken en informatie inwinnen over acties die je kunt ondernemen. Dit kan volledig anoniem: je hoeft je naam of de naam van het kind niet te noemen en je hoeft ook niet te zeggen op welke manier je met het kind te maken hebt. Dit gesprek is er in eerste instantie alleen op gericht om jou te adviseren. Het is bovendien vertrouwelijk. Bij sterke vermoedens kun je het AMK in actie laten komen en een onderzoek starten. Het AMK wint dan informatie in over de gezinssituatie van het kind. Door met de ouders te praten, maar ook door bijvoorbeeld contact te zoeken met de school of huisarts. Indien nodig regelt het AMK hulp. Ook kan het voorkomen dat het AMK aangifte doet bij de politie. Als er een onderzoek wordt geopend, kan het AMK de identiteit van de melder prijsgeven aan de ouders.
Maak gebruik van je recht op anonimiteit
Ouders willen over het algemeen weten van wie de melding van kindermishandeling afkomstig is en zullen er veel aan doen om erachter te komen wie de melder is. Hierom geven veel organisatie de naam van de melder prijs, mits daarvoor toestemming gegeven is. Denk er goed over na of je hiervoor toestemming wilt geven. In de meeste gevallen zullen ouders je niet dankbaar zijn en in sommige gevallen kun je misschien zelfs represailles verwachten. Wettelijk gezien heb je recht op anonimiteit ten opzichte van de ouders. Aarzel niet om hier gebruik van te maken, maar houd wel het belang van het kind in de gaten. Het NJi: 'Uit ervaring is gebleken dat anonieme meldingen het vertrouwen van ouders in hun omgeving kunnen schaden en voor grote problemen zorgen.' Anoniem blijven is dus niet altijd de beste oplossing, maar denk wel goed na voor je je gegevens doorgeeft!
Bied hulp
Soms kan een gezin zo in de problemen zijn geraakt, dat ook een stimulerende, sociale omgeving al een positieve invloed kan hebben. Bied daarom je hulp aan. Hierdoor kun je niet alleen 'van binnen' bekijken of je vermoedens kloppen, maar je kunt wellicht ook je steentje bijdragen aan een verlichting van de druk binnen het gezin. Wat de juiste vorm van hulp is verschilt per gezin, maar je kunt op kleine manieren helpen door bijvoorbeeld altijd vriendelijk te groeten, de (mogelijk mishandelde) kinderen eens wat vaker bij jouw kinderen te laten spelen, of eens te helpen met de boodschappen. Zo geef je tevens de indruk dat het kind er niet alleen voor staat en dat jij een oogje in het zeil houdt.
Houd een vinger aan de pols
Kindermishandeling kun je als buitenstaander vaak enkel aan de kaak stellen, niet oplossen. Hou daarom na het indienen van je melding ook een vinger aan de pols bij de instanties. Vraag regelmatig of er al vorderingen zijn en aarzel niet om eventuele nieuwe ontwikkelingen door te geven.
Schakel de school in
Wanneer je het idee hebt dat er geen ontwikkelingen worden gemaakt, kun je altijd nog de school waar het kind op zit inschakelen. Het is aan te raden om dit pas te doen als je echt geen andere mogelijkheid ziet: niet iedere school beschikt over een protocol om met mogelijke gevallen van kindermishandeling om te gaan, waardoor een school niet altijd op de juiste manier met de melding omgaat. De school heeft echter wel de mogelijkheid om het kind goed in de gaten te houden én de ouders eventueel uit te nodigen voor een gesprek. Hiermee kan weer belangrijke informatie vergaard worden voor de betrokken instanties.
Blijf doorgaan
Vanwege de gevoelige aard van kindermishandeling, kan het zijn dat je regelmatig het idee hebt dat je niets opschiet. Geef op zulke momenten niet op, maar bedenk waar je het voor doet: het kind. Een mishandeld kind kan een leven lang last houden van bijvoorbeeld een dramatisch gebrek aan zelfvertrouwen, waardoor het niet goed kan functioneren. Het NJi: 'Kindermishandeling verstoort een gezonde ontwikkeling en leidt vaak tot blijvende schade.' Wanneer je nu vol blijft houden tot er een oplossing is, zullen jij én het kind daar later alleen maar blij mee zijn!
Do's
- Doe iets: je vermoeden is ergens op gebaseerd, dus maak dat op de juiste manier kenbaar
- Ga voorzichtig te werk, het belang van het mogelijk mishandelde kind staat voorop
Don'ts
- Ga niet overhaast te werk, maar zorg voor duidelijke bewijzen
- Confronteer de ouders niet zomaar; mogelijk vererger je dan de situatie van het kind
- Denk niet automatisch dat je overdrijft: in Nederland worden ruim 107.000 kinderen mishandeld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten